اچ. آی. وی از طریق مایع منی (همچنین مایعی که قبل از منی خارج میشود) و ترشحات دستگاه تناسلی زنان و خون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی که با این ترشحات، چه از طریق ارتباط با همجنس و چه از طریق ارتباط معمول جنسی تماس پیدا کنند دچار عفونت اچ. آی. وی می گردند. وجود بیماری های مقاربتی مثل سوزاک، سیفلیس و همچنین زخم های دستگاه تناسلی خطر آلودگی راچند برابر خواهد کرد.
بدیهی است اگر هیچ یک از دو طرف رابطه ی جنسی به عفونت اچ. آی. وی مبتلا نباشند به این بیماری مبتلا نخواهند شد.
بعضی از گزارشات حاکی از آن می باشد که از طریق روابط جنسی دهانی نیز (اگرچه با احتمال کمتر) ممکن است فرد دچار عفونت با اچ. آی. وی گردد که احتمالاً در اثر زخم و خونریزی از لثه می باشد.
گفتنی است که احتمال انتقال اچ. آی. وی از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت از زنان به مردان میباشد؛ چون مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند.
سلول های ناحیه ی دهانه رحم نیز دارای استعداد زیادی برای سرایت اچ. آی. وی به بدن هستند.
اگرچه زنان از طریق ارتباط جنسی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری میباشند ، ولی به یاد داشته باشید که بسیاری از مردان مبتلا به ایدز از طریق داشتن ارتباط جنسی با زنان آلوده به این بیماری مبتلا شدهاند و ابتلای افراد به اچ. آی. وی از طریق ارتباط جنسی معمول در بسیاری از مناطق دنیا از جمله کشورهای آفریقایی و برخی از مناطق آمریکای جنوبی به کرات مشاهده میشود.
اگرچه در ایالات متحده این انتقال بیشتر از طریق روابط میان افراد همجنس باز صورت گرفته است، ولی در پسران جهان بیش از 75% موارد انتقال اچ. آی. وی از طریق داشتن روابط جنسی معمول با زن آلوده بوده است. این روند در کشور آمریکا و کانادا به سرعت رو به رشد میباشد و بسیاری از زنان در امریکا از طریق داشتن روابط جنسی با مردان آلوده به عفونت اچ. آی. وی، دچار این بیماری میشوند، هر چند که این مردان معتاد به مواد مخدر تزریقی نمیباشند.
الگوی رفتارهای جنسی بهخصوص در جوانان نشان میدهد موج بعدی بیماری در افراد عادی جامعه (غیر معتادان تزریقی) و از طریق انتقال جنسی خواهد بود و افراد بیشتری از جامعه به آن مبتلا خواهند شد.
ارتباط جنسی مقعدی و همجنسگرایی از روش هایی است که موجب سرایت ویروس نقص ایمنی میگردد، به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد؛ زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا اچ. آی. وی که درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.
زنان به علت شکل اندام جنسی و این که پوشش گسترده تری در تماس با مایعات آلوده ی جنسی دارند خطر بیشتری برای دریافت ویروس و بیمار شدن دارند.
نزدیکی جنسی در زمان عادت ماهانه زنان خطر انتقال عفونت را افزایش میدهد.
کسانی که به دیگر بیماری های جنسی(STIs) مثل سیفلیس و سوزاک مبتلا هستند هم خطر بیمار شدن و هم بیمار کردن دیگران را بیشتر دارند.
در ارتباط جنسی دهانی احتمال انتقال بیماری کمتر است و به خونریزی از لثه ها و زخم دهان بستگی دارد. در هر حال احتمال انتقال بیماری به صفر نمیرسد.