اوایل دهه 1980 ابتلا به اچ. آی. وی به سرعت میان افرادی که به علت ابتلا به بیماری هموفیلی مجبور به تزریق خون می‌شدند افزایش پیدا کرد. افراد مبتلا به هموفیلی در هنگام خونریزی، خون شان منعقد نمی شود. به همین علت هنگام آسیب دیدگی مقدار زیادی خون از بدن آن ها خارج می شود. در اوایل شیوع اپیدمی ایدز بیش از نیمی از افراد مبتلا به هموفیلی دچار عفونت اچ. آی. وی گردیدند.
در میانه ی دهه ی 1980 آزمایش تشخیص آنتی بادی اچ. آی. وی (که وجود عفونت اچ. آی. وی را مشخص می نمود) در دسترس عموم قرار گرفت و بانک خون نیز آغاز به شناسایی خون های اهدایی نمود. از سال 1987 به بعد دیگر هیچ فرد مبتلا به هموفیلی، به علت تزریق خون، مبتلا به اچ. آی. وی نگردید. در همان زمان که تزریق خون یکی از مواردی بود که افراد دریافت کننده ی خون و فرآورده های آن به وسیله ی آن دچار عفونت اچ. آی. وی می‌شدند ولی هیچ فردی به سبب اهدای خون به این عفونت مبتلا نگردید که علت آن گرفتن خون به وسیله سوزن های استریل یک بار مصرف بود.